ربل

ربل . [ رَ ] (ع مص ) بسیار شدن شتران و اولاد آنها. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بسیار شدن اموال و اولاد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بسیار شدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از تاج المصادر بیهقی ). بسیار شدن تعداد. (از اقرب الموارد). || رویانیدن زمین گیاه ربل را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || بسیار شدن درخت در زمین . (آنندراج ). بسیار شدن درخت ربل در زمین . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).