ربیثیلغتنامه دهخداربیثی . [ رِب ْ بی ثا ] (ع مص ) ربث . بازداشتن کسی از حاجت خود. (ناظم الاطباء). || (ص ) آنچه شخصی را از چیزی بازمی دارد، و آن در اصل مصدر است . (از اقرب الموارد).
