ربیعبن یونس
لغت‌نامه دهخدا
ربیعبن یونس . [ رَ ع ِ ن ِ ن ُ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی فروة کیسان ، معروف به ابن ابی فروة و مکنی به ابوالفضل . از موالی بنی عباس و از وزیران دوراندیش بود. منصور خلیفه ٔ عباسی ابتدا او را به حاجبی و سپس به وزارت برگزید. وی با شکوه و ابهت کامل به حل و فصل امور میپرداخت . محل قطیعةالربیع در بغداد بدو منسوب است . تولد او بسال 111 هَ .ق . و مرگ وی بسال 169 بود. (از اعلام زرکلی ). حاجب منصور خلیفه ٔ عباسی و پدر فضل است . (یادداشت مرحوم دهخدا) :
هزار فصل ربیعش جنیبه دارجمال
هزار فضل ربیعش خریطه دار سخا.
چون فضل ربیعی نه که چون فصل ربیعی
کز جود طبیعی همه لطفی و نمایی .
و رجوع به فهرست عیون الانباء و مجمل التواریخ و القصص ص 333 و 336 و 342 و البیان و التبیین فهرست ج 2 و 3 و عقدالفرید فهرست ج 1 و 2 و 3 و 4 و 5 و فهرست الوزراء و الکُتّاب و عیون الاخبار فهرست ج 1 و 2 و دستورالوزراء ص 28 و تجارب الامم ص 118 و 120 و کتاب التاج جاحظ ص 141 شود.
هزار فصل ربیعش جنیبه دارجمال
هزار فضل ربیعش خریطه دار سخا.
خاقانی .
چون فضل ربیعی نه که چون فصل ربیعی
کز جود طبیعی همه لطفی و نمایی .
خاقانی .
و رجوع به فهرست عیون الانباء و مجمل التواریخ و القصص ص 333 و 336 و 342 و البیان و التبیین فهرست ج 2 و 3 و عقدالفرید فهرست ج 1 و 2 و 3 و 4 و 5 و فهرست الوزراء و الکُتّاب و عیون الاخبار فهرست ج 1 و 2 و دستورالوزراء ص 28 و تجارب الامم ص 118 و 120 و کتاب التاج جاحظ ص 141 شود.
