ربیعةبن حذار

ربیعةبن حذار. [ رَ ع َت ِ ن ِ ح ِ / ح َ ] (اِخ ) ابن مرة اسدی ، از بنی سعد و از اسدبن خزیمة بود. در دوران جاهلیت از قاضیان و حَکَمهای عرب بشمار می رفت و حَکَم بنی اسد نامیده می شد، و نیز از دلیران و شجاعان بزرگ عرب بود. اعشی و نابغه بستایش وی پرداخته اند و اعشی در مدح وی گفته است :
و اذا طلبت المجد أین محله
فاعمد لبیت ربیعةبن حذار.

(از اعلام زرکلی چ جدید ج 3).

و رجوع به سبک شناسی ج 2 ص 232 و تاج العروس (ماده ٔ ح ذر) و البیان و التبیین ج 1 ص 283 و 236و ج 2 ص 215 و الموشح ص 77 شود.