رتماء

رتماء. [ رَ ] (ع ص ، اِ) ناقه ای که رتیم خورد و بدان الفت دارد و شیفته ٔ آن باشد.(از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || ناقه ای که توشه دان پر از بار برد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).