رتوش
لغتنامه دهخدا
رتوش . [ رُ ] (فرانسوی ، اِ) اصلاح . دستکاری . در اصطلاح عکاسی ، دستکاری عکس روی فیلم یا شیشه پس از ظهور آن بوسیله رنگ و مداد مخصوص ، جهت زیبا کردن حالت و قیافه ٔ تصویر. (از فرهنگ فارسی معین ).
- رتوش کردن ؛ دستکاری کردن از عکس .
- رتوش کردن ؛ دستکاری کردن از عکس .