رتو

رتو. [ رَت ْوْ ] (ع مص ) سست و فروهشته گردانیدن چیزی را، و آن از اضداد است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سست کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). ضعیف کردن ، و آن از اضداد است . (دهار). || بستن و سخت کردن چیزی را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). سخت کردن . (مصادراللغة زوزنی ) (از اقرب الموارد). استوار کردن چیزی را، و آن از اضداد است . (منتهی الارب ). || دلو به رفق کشیدن از چاه . (تاج المصادر بیهقی ). کشیدن دلو را به نرمی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). رتو به چیزی ؛ ضمیمه کردن آن را. (از اقرب الموارد). || قوی گردانیدن قلب را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || گام زدن . (از اقرب الموارد)(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || اشاره کردن به سر خود. (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || سست بازو گردانیدن . (ناظم الاطباء).