رتکان

رتکان . [ رَ ت َ ] (ع مص ) رتک . پویه دویدن شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از تاج المصادر بیهقی ). رتک . (ناظم الاطباء). و رجوع به رَتَک و رَتْک شود.