رثا

رثا.[ رِ ] (ع مص ) مصدر بمعانی رَثْی . (منتهی الارب ). گریستن بر مرده . (از ناظم الاطباء). گریه کردن بمرده . گریه کردن بمرده با نام بردن نیکوییهای او. (از اقرب الموارد). برای مرده زبان گرفتن . (یادداشت مرحوم دهخدا). || ستایش مرده در شعر. (از ناظم الاطباء). مرده را بصفات نیک او ستودن . مرثیت . مرده ستایی .(یادداشت مرحوم دهخدا). || رحم کردن و مهربانی نمودن بر کسی . (ناظم الاطباء). رثایة. مرثاة. مرثیه . (اقرب الموارد). و رجوع به مصادر مذکور شود.