رثیئة

رثیئة. [ رَ ءَ ] (ع اِ) ماست . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و فی المثل : الرثیئة تفتاء الغضب ؛ در حق کسی است که خشم را به یافتن چیزی فروخورد، و منه : هو اشهی اًلَی ّ من رثیئة. (منتهی الارب ) (از آنندراج ). || شیر تازه و شیر ترش مخلوط به هم . (ناظم الاطباء). || (اِمص ) گولی و کم عقلی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (ص ) آنکه شیر تازه را به شیر ترش می آمیزد. (از اقرب الموارد).