رجب بن حسین

رجب بن حسین . [ رَ ج َ ب ِب ْ ن ِ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن حسین بن علوان حموی الاصل دمشقی . او در علوم فلکی و موسیقی و ریاضی و از جمله هیأت و حساب سخت استاد بود. محبی گفته :رجب معروف تر از آن است که در عالم موسیقی مقام او را شرح دهیم . وی آهنگهایی دل انگیز میساخت ولی آواز اوخوب نبود. رجب موسیقی را در قاهره آموخت و خود به سال 1087 هَ . ق . در دمشق درگذشت . (از اعلام زرکلی ).