رجل الشعرلغتنامه دهخدارجل الشعر. [ رَ ج َ لُش ْ ش َ ] (ع ص مرکب ) مرد فروهشته موی و یا آنکه موی وی میان فروهشته و مرغول باشد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).
