رحائب

رحائب . [ رَ ءِ ] (ع ص ، اِ) رحایب . رجوع به رحایب شود.
- رحائب التخوم ؛ فراخی اطراف زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اقطار پهناور، مفرد آن رحیبة است . (از اقرب الموارد).