رخاء

رخاء. [ رَ ] (ع اِمص ) فراخی زیست و توانگری . (ناظم الاطباء). فراخی . (مهذب الاسماء). فراخی زندگانی . (از اقرب الموارد). فراخی زیست . (آنندراج ) : تبارک من یتهم قضایاه فی الشدة و الرخاء. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 99). || سستی و نرمی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). || (ص ) یقال : هم فی عیش رخاء؛ و هو الواسع. (مهذب الاسماء).