رخت سوز

رخت سوز. [ رَ ] (نف مرکب ) رخت سوزنده . آنکه اثاث البیت خود را می سوزاند. (ناظم الاطباء). || آنچه رخت را بسوزاند. سوزنده ٔ جامه و مان :
بدین غافلی می گذاریم روز
که در مازنند آتش رخت سوز.

نظامی .