رخشانی

رخشانی . [ رَ / رُ ] (حامص ) حالت رخشان . صفت رخشان . رخشندگی . درخشندگی . تابناکی . تابندگی . تلألؤ. لمعان .درخشانی . بریق . براق . (یادداشت مؤلف ) :
فروتر ز کیوان ترا اورمزد
به رخشانی لاله اندر فرزد.

ابوشکور بلخی .

دوان شد به بالین او اورمزد
به رخشانی لاله اندر فرزد.

فردوسی .

خواجه و سید سادات رئیس الرؤسا
همچو خورشید به بخشندگی و رخشانی .

منوچهری .

سالها باید که تا ازآفتاب
لعل یابد رنگ و رخشانی و تاب .

مولوی .

و رجوع به رخشان شود. || صیقلی . (یادداشت مؤلف ).