رخ رخ
لغت‌نامه دهخدا
رخ رخ . [ رَ رَ ] (ص مرکب ) رخنه رخنه . (یادداشت مؤلف ). چاک چاک . ظاهراً مبدل و مخفف لخت لخت است :
ای کرده دلم غم تو رخ رخ
تا چند کنم ز عشق پازخ .
تو شاد بادی و آزاد بادی از غم دهر
عدوت مانده ز بار عنا و غم رخ رخ .
ای کرده دلم غم تو رخ رخ
تا چند کنم ز عشق پازخ .
عماد شهریاری .
تو شاد بادی و آزاد بادی از غم دهر
عدوت مانده ز بار عنا و غم رخ رخ .
سوزنی .
