رداءة

رداءة. [ رَ ءَ ] (ع مص ) تباه و فاسد شدن و فاسد گردیدن . (ناظم الاطباء). فاسد و زبون شدن وتباه گشتن . (از منتخب و صراح اللغة از غیاث اللغات )(آنندراج ). تباه شدن . (صراح اللغة) (منتهی الارب ) (از المنجد) (آنندراج ). بد شدن . (تاج المصادر بیهقی ). فاسد شدن . و صفت آن رَدی ٔ است . (از اقرب الموارد).