رداپوشلغتنامه دهخدارداپوش . [ رِ ] (نف مرکب ) پوشنده و دربرکننده ٔ ردا. که ردا بپوشد. که ردا دربرکند. || کنایه از زاهد و درویش . (از فرهنگ زلیخای جامی ) (از آنندراج ).
