رزءلغتنامه دهخدارزء. [ رُزْءْ ] (ع اِ) مصیبت و آفت و آسیب . ج ، اَرْزاء. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). مصیبت بزرگ . پیش آمد بد. (فرهنگ فارسی معین ). مصیبت ، و گویند مصیبت بزرگ . (از اقرب الموارد).
