رزاحیلغتنامه دهخدارزاحی . [ رَ حا ] (ع ص ، اِ) ج ِ رازح . گویند: ابل رزاحی ؛ شتران لاغر. (از ناظم الاطباء). شتران لاغر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شتران لاغر و افتاده . (از اقرب الموارد). و رجوع به رازح شود.
