ترجمه مقاله

رزن

لغت‌نامه دهخدا

رزن . [ رَ ](ع اِ) جای بلند و هموار که آب ایستد در وی . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). مکان مرتفع که به طمأنینه آب در آن گرد آید. ج ، رُزون ، رِزان . (از اقرب الموارد). چنبر آب در کوه و گویند: جای مرتفع که در آن آب بایستد. (فرهنگ نظام ). || تل کوچک . (فرهنگ نظام ). تل خرد. ج ، رُزون . (مهذب الاسماء).
ترجمه مقاله