رساطون

رساطون . [ رَ ] (معرب ، اِ) شرابی است که مردم شام از خمر و عسل درست کنند و ازهری گفته که لغت رومی است و عربی نیست . (از المعرب جوالیقی ص 157) (ناظم الاطباء). می ، لغت رومی است مستعمل عرب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شرابی است مردم شام را که از می و انگبین کنند. (تاج العروس ). شرابی که از عصیر انگور و عسل با بعضی افاریه سازند. (یادداشت مؤلف ). شراب . از واژه های دخیل است و نمی دانم از چه زبانی است . (از اقرب الموارد). اصل آن به یونانی رساطوم بوده است . (ازحاشیه ٔ ص 76 نشوءاللغة). شرابی است که از خمر و عسل و ادویه ٔ حاره ترتیب دهند و گرمتر و قویتر از شراب ارسطون و در امزجه ٔ بارده نافع است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). و رجوع به ترجمه ٔ صیدنه ٔ ابوریحان بیرونی شود.