رسیدنی

رسیدنی . [ رَ / رِ دَ ] (ص لیاقت ) درخور رسیدن . لایق رسیدن . شایسته ٔ رسیدن : رسیدنی می رسد. (یادداشت مؤلف ): روز آدینه شانزدهم ماه رمضان امیر چون آنجا رسیده بود مقام کرد دو روز تا کسانی که رسیدنی اند دررسند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 628).