رشته رشتن
لغت‌نامه دهخدا
رشته رشتن . [ رِ ت َ / ت ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) ریسیدن پشم و پنبه و مانند آن . (از آنندراج ) :
از خرقه تنت دید کمان آن مه و می گفت
این رشته ٔ باریک درین خرقه که رشته ست .
ما تخم درین مزرعه جز اشک نکشتیم
یک رشته درین غمکده جز آه نرشتیم .
از خرقه تنت دید کمان آن مه و می گفت
این رشته ٔ باریک درین خرقه که رشته ست .
کمال خجندی .
ما تخم درین مزرعه جز اشک نکشتیم
یک رشته درین غمکده جز آه نرشتیم .
صائب .
