رشوت ستان
لغتنامه دهخدا
رشوت ستان . [ رِش ْ / رُش ْ وَ س ِ ] (نف مرکب ) رشوه گیر. رشوت گیر. رشوه بگیر. که از کسی پاره اخذ کند. (یادداشت مؤلف ) :
بگو آنچه دانی که حق گفته به
نه رشوت ستانی و نه رشوه ده .
و رجوع به رشوت خوارو رشوه خوار شود.
بگو آنچه دانی که حق گفته به
نه رشوت ستانی و نه رشوه ده .
(بوستان ).
و رجوع به رشوت خوارو رشوه خوار شود.