رشیدبیک

رشیدبیک . [ رَ ب ِ ] (اِخ ) پسر فتحعلیخان افشار که با برادرش جهانگیرخان پس از مرگ کریمخان زند در اصفهان آشوب بپا کردند و بسطام خان به فرمان زکی خان آنان را مغلوب و مقتول نمود و سرشان را به شیراز فرستاد. رجوع به مجمل التواریخ گلستانه ص 354 و 355 شود.