رشی

رشی . [ رَ شی ی ] (ع اِ) شتربچه . (از منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || شتری که بایستد پس بانگ زند بر آن ، شبان . (منتهی الارب ). شتری که بایستد پس شبان بر آن بانگ زند: اُرْشُه ْ اُرْشُه ْ (از اقرب الموارد).