رصافی
لغت‌نامه دهخدا
رصافی . [ رُ فی ی ] (اِخ ) معروف به افندی . شاعر بغدادی . او راست :
1- دفع الهجنة فی ارتضاح اللکنة
2- دیوان رصافی ، معروف به رصافیات ، که بر چهار باب تقسیم شده : الف - فی الکونیات ب - فی الاجتماعیات ج - فی التاریخیات د- فی الوصفیات ، و مقدمه ٔ رسایی درباره ٔ شعر عموماً و شعر رصافی و شعراء معاصر او خصوصاً به نحو خاصی بوسیله ٔ گردآورندگان آن (محیی الدین افندی خیاط، شیخ غلائنی ) نوشته شده است . این دیوان به سال 1910م . دربیروت چاپ شده است . (از معجم المطبوعات مصر).
1- دفع الهجنة فی ارتضاح اللکنة
2- دیوان رصافی ، معروف به رصافیات ، که بر چهار باب تقسیم شده : الف - فی الکونیات ب - فی الاجتماعیات ج - فی التاریخیات د- فی الوصفیات ، و مقدمه ٔ رسایی درباره ٔ شعر عموماً و شعر رصافی و شعراء معاصر او خصوصاً به نحو خاصی بوسیله ٔ گردآورندگان آن (محیی الدین افندی خیاط، شیخ غلائنی ) نوشته شده است . این دیوان به سال 1910م . دربیروت چاپ شده است . (از معجم المطبوعات مصر).
