رصددان
لغتنامه دهخدا
رصددان . [ رَ ص َ ] (نف مرکب ) رصدداننده . آشنا به علم رصد. ستاره شناس . منجم . (یادداشت مؤلف ) :
حکم بومعشر مصروع نگیرم گرچه
نامش ادریس رصددان به خراسان یابم .
حکم بومعشر مصروع نگیرم گرچه
نامش ادریس رصددان به خراسان یابم .
خراسان .