رصود

رصود. [ رُ ] (ع مص ) بجایی مقیم شدن . (مصادر اللغه ٔ زوزنی ). || چشم داشتن . (مصادر اللغه ٔ زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 52). || راه نگاه داشتن . (مصادر اللغه ٔ زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 52). و رجوع به رصد شود.