رضاةلغتنامه دهخدارضاة. [ رُ ] (ع ص ) ج ِ راضی . (از ناظم الاطباء). ج ِ راض . (منتهی الارب ). ج ِ راضی . مرد خشنود. (آنندراج ). رجوع به راضی شود. || ج ِ رَضی ّ. (از منتهی الارب ). رجوع به رضی شود.
