رضاپاشا
لغت‌نامه دهخدا
رضاپاشا. [ رِ ] (اِخ ) یا رضای تبریزی ، محمدرضاپاشا. از گویندگان ایرانی نژاد و از اهالی تبریز بود. در دوران کودکی به عثمانی مهاجرت کرد و به مقاماتی نایل شد. وی بسال 1034 هَ . ق . درگذشت . بیت زیر او راست :
ز بس که آتش شوق تو مدعاسوز است
عیان نگشت به ما هم هنوز مطلب ما.
و رجوع به صبح گلشن ص 173 و آتشکده ٔ آذر چ شهیدی ص 167و 166 و تذکره ٔ نصرآبادی ص 69 و دانشمندان آذربایجان ص 231 و فرهنگ سخنوران (رضا تبریزی ) شود.
ز بس که آتش شوق تو مدعاسوز است
عیان نگشت به ما هم هنوز مطلب ما.
(از قاموس الاعلام ترکی ).
و رجوع به صبح گلشن ص 173 و آتشکده ٔ آذر چ شهیدی ص 167و 166 و تذکره ٔ نصرآبادی ص 69 و دانشمندان آذربایجان ص 231 و فرهنگ سخنوران (رضا تبریزی ) شود.
