رضب

رضب . [ رَ ] (ع مص ) مزیدن آب دهن . (مصادر اللغه ٔ زوزنی ). مکیدن آب دهان کسی را. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بیک بار ریختن باران . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). || به زانو درآمدن گوسپند. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).