رضی

رضی . [ رَ ] (اِخ ) رضی لاهیجی . آقا رضا فرزند جمال الدین احمد، از گویندگان قرن یازدهم هجری قمری و از مشاهیر لاهیجان بود. مردی وارسته و مدبر بود و کسی را از خود نرنجانید و مدتی از شهر خود بیرون آمد و روزگار چنانکه رسم اوست با وی سر ناسازگاری داشت گاهی شعر می گفت . از آن جمله است :
ز فیض صبحدم دارم چو شمع از جان گدازیها
دم گرمی که با خورشید دارد تیغبازیها
رعونت منفعل از جلوه ٔ قد دل آرایت
خجل در پیش شمشاد تو سرو از سرفرازیها.
ز چشم تر نشان دل طلب گر بینشی داری
که نقش پای کس جز در ره نمناک ننشیند.

(از تذکره ٔ نصرآبادی صص 118 - 119).

رجوع به فرهنگ سخنوران شود.