رضی

رضی . [ رَ ] (اِخ ) رضی شاطبی یارضی انصاری یا رضی الدین شاطبی . محمدبن علی بن یوسف انصاری شاطبی نحوی لغوی ، ملقب به رضی الدین و معروف به رضی و مکنی به ابوعبداﷲ، در فن لغت امام عصر خود بود و در قاهره بر دیگران تقدم داشت و حاشیه ای بر صحاح جوهری نوشت و آن را تکمیل کرد و در سال 686 هَ . ق .در قاهره درگذشت . ابوحیان در مرثیه ٔ او گفته است :
راح الرضی الی روح و ریحان
فلیهنه ان غدا جاراً لرضوان
وافی الجنان فوافاها مزخرفة
بحقها الاهل عن حور و ولدان .
او غیر از شاطبی قاری است .(از ریحانة الادب ج 2). رجوع به شاطبی (محمدبن علی بن یوسف ) و روضات الجنات ص 287 و ماده ٔ «رضی الدین محمدبن علی ...» در حبیب السیر چ سنگی تهران ج 2 ص 45 شود.