رطل خوردن

رطل خوردن . [ رَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از شراب خوردن :
صبر کردیم که در روزه چنان نیکو بود
رطل خوردیم که در عید چنین نیکوتر.

امیرمعزی .

رطل دوگانه به خراج قوی توانند خورد. (مرزبان نامه ).
اول پدر پیر خورد رطل دمادم
تا مدعیان خرده نگیرند جوان را.

سعدی .