رطل کشیدن
لغت‌نامه دهخدا
رطل کشیدن . [ رَ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) شراب خوردن . (یادداشت مؤلف ) :
می کشم رطل عشق تا بغداد
هم کشم گرز سر بدر گردد.
جان خاک شود به طمع جرعه
چون رطل طرب کشی دمادم .
می کشم رطل عشق تا بغداد
هم کشم گرز سر بدر گردد.
خاقانی .
جان خاک شود به طمع جرعه
چون رطل طرب کشی دمادم .
خاقانی .
