رعد

رعد. [ رَ ] (ع مص ) بانگ کردن آسمان و غریدن آن . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از منتهی الارب ). بانگ کردن ابر. (دهار) (تاج المصادر بیهقی ) (از مصادر اللغه ٔ زوزنی ). بانگ کردن ابر برای باران .(از اقرب الموارد). || ترسانیدن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). تهدید کردن خویشتن را. (دهار).تهدید کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر اللغه ٔ زوزنی ) (از اقرب الموارد). || آراستن و زینت کردن زن خود را و پیش آمدن وی . (از اقرب الموارد).