ترجمه مقاله

رعیت پرور

لغت‌نامه دهخدا

رعیت پرور. [ رَ عی ی َ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) رعیت پرورنده . که رعایت حال رعیت کند. پادشاهی که به آسایش و رفاه ملت علاقه مند باشد. رعیت نواز. (از یادداشت مؤلف ). رجوع به رعیت و رعیت پروری شود.
- سلطان رعیت پرور ؛ پادشاهی که عموم مردمان مملکت خود را تربیت می کند. (ناظم الاطباء).
ترجمه مقاله