رعیسلغتنامه دهخدارعیس . [ رَ ] (ع ص ) شتری که دست آن را به پای وی بسته باشند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || شتری که در رفتن مضطرب و جنبان بود. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
