رغبت پذیر
لغتنامه دهخدا
رغبت پذیر. [ رَ / رِ ب َ پ َ ] (نف مرکب ) رغبت پذیرنده . || (ن مف مرکب ) مورد میل و رغبت . که میل و رغبت آدمی آن را بپذیرد :
نگفت آنچه رغبت پذیرش نبود
همان گفت کز وی گزیرش نبود.
نگفت آنچه رغبت پذیرش نبود
همان گفت کز وی گزیرش نبود.
نظامی .