رغوانلغتنامه دهخدارغوان . [ رَغ ْ ] (اِخ ) لقب مجاشع، که به سبب فصاحتش بدان اسم نامیده شده است . (ازناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || نام کوهی است در مغرب نزدیک به افریقیه . (برهان ) (آنندراج ).
