رفیعا

رفیعا. [ رَ ] (اِخ ) یا رفیعای نائینی . از گویندگان قرن یازدهم هجری قمری و از پیروان عرفان وتصوف بود. بیت زیر ازوست :
در کعبه اگر باده خوری جرم ندارد
اندیشه مکن صاحب این خانه بزرگست .

(از قاموس الاعلام ترکی ج 3).

رجوع به فهرست کتابخانه ٔ سپهسالار ج 2 ص 317 و صبح گلشن ص 182 و ریحانة الادب ج 2 ص 88 و تاریخ یزدیا «آتشکده ٔ یزدان » ص 291 و ریاض العارفین ص 195 و مجمع الفصحا ج 1 ص 234 و روز روشن ص 253 شود.