رفیعه

رفیعه . [ رَ ع َ / ع ِ ] (ع ص ) بلند و عالی و برین . (ناظم الاطباء). رفیعة. مؤنث رفیع. (فرهنگ فارسی معین ). بلند. (یادداشت مؤلف ).
- جبال رفیعه ؛ کوههای بلند. (ناظم الاطباء).