رفیقی تفرشی
لغت‌نامه دهخدا
رفیقی تفرشی . [ رَ قی ِ ت َ رِ ] (اِخ ) میرزامحمد علی از گویندگان قرن سیزدهم هجری قمری و از سادات طباطبایی از محال قم بود و سالها در اصفهان تحصیل نمود و در علوم ریاضی مهارتی داشت . گاهی شعر می گفت که از آن جمله است :
در طرف چمن مرغ دل آرام نگیرد
پیداست که غیر از هوس دام ندارد.
شب آدینه و من مست و صراحی دردست
وای بر من اگر از ره عسسی برخیزد.
کند دیوانه را زنجیر عاقل می ندانستم
که از زنجیر زلف آن پری دیوانه خواهم شد.
رفت از کار دلم دوش به بانگ جرسی
غالباً همره این غافله بوده ست کسی .
رجوع به نگارستان دارا نگارخانه ٔ 4 و انجمن خاقان انجمن 4 و تذکره ٔ دلگشا نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ ملک ، بوستان 2 و سفینة المحمود مجلس 3 مرتبه ٔ1 ص 151 و فرهنگ سخنوران شود.
در طرف چمن مرغ دل آرام نگیرد
پیداست که غیر از هوس دام ندارد.
#
شب آدینه و من مست و صراحی دردست
وای بر من اگر از ره عسسی برخیزد.
#
کند دیوانه را زنجیر عاقل می ندانستم
که از زنجیر زلف آن پری دیوانه خواهم شد.
#
رفت از کار دلم دوش به بانگ جرسی
غالباً همره این غافله بوده ست کسی .
(از مجمع الفصحا ج 2 ص 143).
رجوع به نگارستان دارا نگارخانه ٔ 4 و انجمن خاقان انجمن 4 و تذکره ٔ دلگشا نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ ملک ، بوستان 2 و سفینة المحمود مجلس 3 مرتبه ٔ1 ص 151 و فرهنگ سخنوران شود.
