رمعان

رمعان . [ رَ م َ ] (ع مص ) جنبیدن از خشم . (تاج المصادر بیهقی ). جنبیدن و لرزیدن سر بینی کسی از خشم یا چیز دیگر. (منتهی الارب ). رمعان انف ؛ جنبیدن بینی از خشم و تکبر. (از اقرب الموارد). || اشاره کردن به دست . (منتهی الارب ). اشارت کردن به دو دست . (از اقرب الموارد). || افشاندن سر را. (از منتهی الارب ). حرکت دادن سر را ازاضطراب . (از اقرب الموارد). || زادن زن کودک را. (از منتهی الارب ). رمعت المراءة بالصبی ؛ زایید زن کودک را. (از اقرب الموارد). || روان شدن اشک از چشم . (از منتهی الارب ). اشک از چشمان کسی جاری شدن : رمعت عینه بالبکاء. (از اقرب الموارد).