رمه بان
لغتنامه دهخدا
رمه بان . [ رَ م َ / م ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) چوبان . شبان . رمه یار. رمیار. رمه بان . گله بان . گله دار :
گرگ گیاخوار و گوسفند درنده
در رمه ٔ من بوند و من رمه بانم .
گرگ گیاخوار و گوسفند درنده
در رمه ٔ من بوند و من رمه بانم .
سوزنی .