رنجیده

رنجیده . [ رَ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) رنج دیده . محنت و مشقت کشیده . تعب و سختی آزموده . رجوع به رنج و رنجیدن شود. || آزرده . (ناظم الاطباء). آزرده خاطر. آزرده دل . مکدر : رنجیده نگه کرد و گفت ... (گلستان ).
نگه کرد رنجیده در من فقیه
نگه کردن عاقل اندر سفیه .

(بوستان ).

|| مضطرب . || خشمگین و غضبناک . (ناظم الاطباء).