رنج آزموده
لغتنامه دهخدا
رنج آزموده . [ رَ زْ / زِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) رنج دیده . مشقت و محنت کشیده . تعب و زحمت دیده . رجوع به رنج آزمای و رنج آزمودن شود :
تو ای جفت رنج آزموده ز من
فدا کرده جان و دل و چیز و تن .
تو ای جفت رنج آزموده ز من
فدا کرده جان و دل و چیز و تن .
فردوسی .